Απλέ Ανιδιοτελή Σύμβουλε:
Όταν κάποιος σε κατηγορεί ότι κάνεις μόνο ό,τι θέλεις εσύ, συνήθως εννοεί ότι δεν κάνεις ό,τι θέλει αυτός.
Δεν πρέπει να δίνεις σε κανέναν το δικαίωμα να σου ζητάει το λόγο. Δεν πρέπει να αισθάνεσαι υπόλογος σε κανέναν, και για τίποτα.
Η επιμονή αντιστοιχεί στο "θέλω".
Έχεις κάθε δικαίωμα να υποστηρίζεις το δίκιο σου, δεν έχεις όμως κανένα δικαίωμα να το επιβάλλεις. Τα "καλά παιδιά" είναι αυτοί που συμπεριφέρονται όπως οι άλλοι περιμένουν από αυτούς να συμπεριφέρονται.
Όσο πιο πρόθυμα κάνουν αυτό που οι άλλοι θέλουν, τόσο καλύτερα "καλά παιδιά" είναι.
Αν χρειάζεται να θυμίσεις ότι εσύ κάνεις κουμάντο, τότε, πιθανότατα, δεν κάνεις εσύ κουμάντο.
Μην περιμένεις να σου απονείμει ποτέ κανείς δύναμη, κύρος ή εξουσία. Όποιος τα θέλει, πρέπει να τα πάρει μόνος του.
Αυτό που έχει σημασία, ανά πάσα στιγμή, δεν είναι η θέση στην οποία βρίσκεσαι, αλλά η ταχύτητα με την οποία κινείσαι και, βεβαίως, η κατεύθυνση προς την οποία κινείσαι.
Για κάποιον περίεργο λόγο, το απολύτως σωστό αξίωμα "ουδείς αναντικατάστατος" οδηγεί πολλές φορές στην ολέθρια διαστρέβλωση: "οποιοσδήποτε μπορεί να αντικαταστήσει οποιονδήποτε".
Σε κάθε αξίωμα, αν θες να είσαι στην κορυφή, το μεγαλύτερο προσόν είναι να αντέχεις την πίεση.
Την πίεση από στόχους, από προβλήματα, από κριτικές, από δυσαρέσκειες, από υπονομεύσεις, από απαιτήσεις.
Όσο πιο ψηλά καβαλάει κανείς το καλάμι, τόσο πιο πολύ κινδυνεύει να του χωθεί στον πωπό[δις].
Μην ανέχεσαι να σου τα "πρήζουν". Είναι καλύτερα να τους τα πρήζεις εσύ.
Αυτό που μετράει δεν είναι η επιθυμία σου να νικήσεις και να πετύχεις για το Δήμο σου και όχι για σένα.
Όλοι έχουν τέτοιες επιθυμίες. Αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι η αποφασιστικότητά σου να δουλέψεις σκληρά για να εκπληρώσεις την επιθυμία σου να πετύχεις
"Aξιος" είναι κάποιος που είναι αρκετά έξυπνος και εργατικός για να διευθύνει μια επιχείρηση, αλλά αρκετά βλάκας και τεμπέλης για να μην έχει δική του [αυτό να το θυμάσαι πάντα].
Βασικός νόμος της φύσης είναι ότι αυτοί που επικρατούν στο τέλος, δεν είναι απαραίτητα οι καλύτεροι, αλλά αυτοί που είναι οι περισσότερο "συμβατοί" με το περιβάλλον τους, που αμέσως μετά εξαφανίζονται.
Σε κάθε περίπτωση, καλύτερα να έχεις τη φήμη "Δυσάρεστου" παρά του "Πούστη".
Όταν κάποιος σε κατηγορεί ότι κάνεις μόνο ό,τι θέλεις εσύ, συνήθως εννοεί ότι δεν κάνεις ό,τι θέλει αυτός.
Δεν πρέπει να δίνεις σε κανέναν το δικαίωμα να σου ζητάει το λόγο. Δεν πρέπει να αισθάνεσαι υπόλογος σε κανέναν, και για τίποτα.
Η επιμονή αντιστοιχεί στο "θέλω".
Έχεις κάθε δικαίωμα να υποστηρίζεις το δίκιο σου, δεν έχεις όμως κανένα δικαίωμα να το επιβάλλεις. Τα "καλά παιδιά" είναι αυτοί που συμπεριφέρονται όπως οι άλλοι περιμένουν από αυτούς να συμπεριφέρονται.
Όσο πιο πρόθυμα κάνουν αυτό που οι άλλοι θέλουν, τόσο καλύτερα "καλά παιδιά" είναι.
Αν χρειάζεται να θυμίσεις ότι εσύ κάνεις κουμάντο, τότε, πιθανότατα, δεν κάνεις εσύ κουμάντο.
Μην περιμένεις να σου απονείμει ποτέ κανείς δύναμη, κύρος ή εξουσία. Όποιος τα θέλει, πρέπει να τα πάρει μόνος του.
Αυτό που έχει σημασία, ανά πάσα στιγμή, δεν είναι η θέση στην οποία βρίσκεσαι, αλλά η ταχύτητα με την οποία κινείσαι και, βεβαίως, η κατεύθυνση προς την οποία κινείσαι.
Για κάποιον περίεργο λόγο, το απολύτως σωστό αξίωμα "ουδείς αναντικατάστατος" οδηγεί πολλές φορές στην ολέθρια διαστρέβλωση: "οποιοσδήποτε μπορεί να αντικαταστήσει οποιονδήποτε".
Σε κάθε αξίωμα, αν θες να είσαι στην κορυφή, το μεγαλύτερο προσόν είναι να αντέχεις την πίεση.
Την πίεση από στόχους, από προβλήματα, από κριτικές, από δυσαρέσκειες, από υπονομεύσεις, από απαιτήσεις.
Όσο πιο ψηλά καβαλάει κανείς το καλάμι, τόσο πιο πολύ κινδυνεύει να του χωθεί στον πωπό[δις].
Μην ανέχεσαι να σου τα "πρήζουν". Είναι καλύτερα να τους τα πρήζεις εσύ.
Αυτό που μετράει δεν είναι η επιθυμία σου να νικήσεις και να πετύχεις για το Δήμο σου και όχι για σένα.
Όλοι έχουν τέτοιες επιθυμίες. Αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι η αποφασιστικότητά σου να δουλέψεις σκληρά για να εκπληρώσεις την επιθυμία σου να πετύχεις
"Aξιος" είναι κάποιος που είναι αρκετά έξυπνος και εργατικός για να διευθύνει μια επιχείρηση, αλλά αρκετά βλάκας και τεμπέλης για να μην έχει δική του [αυτό να το θυμάσαι πάντα].
Βασικός νόμος της φύσης είναι ότι αυτοί που επικρατούν στο τέλος, δεν είναι απαραίτητα οι καλύτεροι, αλλά αυτοί που είναι οι περισσότερο "συμβατοί" με το περιβάλλον τους, που αμέσως μετά εξαφανίζονται.
Σε κάθε περίπτωση, καλύτερα να έχεις τη φήμη "Δυσάρεστου" παρά του "Πούστη".